Elk porseleinen stuk dat ik maak, is een stille tegenstelling: met de hand gemaakt, maar ik probeer het zo min mogelijk aan te raken.

In elke stap – van het mengen van ruwe korrels tot vloeibare porseleinslib, het roeren tot de juiste consistentie, het gieten in mallen, drogen, bijwerken, biscuitbakken, glazuren en opnieuw bakken – vraagt porselein om zijn eigen tempo, en om mijn geduld. Alleen dan verandert het in sterke, steenachtige kopjes, kommen en borden.

 

Toch gaat elk stuk zo’n dertig keer door mijn handen. Elke aanraking is bewust: randen gladschuren, het droogproces controleren, details verfijnen. Het is een proces van verfijning, tot het uiteindelijk klaar is voor jouw tafel, jouw ochtendkoffie, jouw thuis.